баҳс

[بحث]

а

1. гуфтугӯ дар атрофи масъалае, ки ҳар кас фикри худро гузарониданӣ мешавад, мубоҳиса, мунозира

2. кашмакаши забонӣ, хархаша, муноқиша, низоъ: баҳсу мунозира, баҳсу кашмакаш, баҳсу моҷаро, баҳсу талош; баҳс кардан (намудан) дар хусуси чизе мубоҳиса намудан бо касе; дар хусуси чизе фикру ақидаи худро баён кардани ду тараф

◊ баҳс ба баҳс мусобиқакунон, тараф ба тараф